Koncert Stane Krstajić i Nemanje Stankovića 8. oktobra

Autor fotografije Nemanje Stankovića: Ivana Cutura

U nedelju, 08. 10. sa početkom u 20.30h Stana Krstajić (soloflautistkinja Beogradske filharmonije) i Nemanja Stanković (solo čelista Beogradske filharmonije) će u prostoru Radionice integracije (Savska 9, II sprat) za publiku izvesti dela J. S. Baha, Paula Hindemita, Aleksandra Vujića i drugih.

Koncert organizujemo u okviru „MALE MUZIČKE SEZONE“ kako bismo stvorili lep povod za okupljanje slepih, slabovidih i osoba sa drugom vrstom invaliditeta ali i svih ostalih poklonika klasične muzike.

Ulaz je besplatan za sve posetioce.

Stana Krstajić – biografija
Stana Krstajić je diplomirala na FMU u klasi prof. M. Azanjca a magistrirala na Muzičkoj akademiji u Minhenu u klasi prof. M. Henkel-Adorjan. Kao solista i kamerni muzičar je nastupala u zemlji, kao i u Nemačkoj, Danskoj, Italiji, Hrvatskoj, Sloveniji, Francuskoj,Grčkoj i Engleskoj. Svirala je na BEMUSu, NIMUSu,NOMUSu, Festivalu „Oleg Kagan“, „Niederrheinscher Herbst”, „Schwetzinger Festspiele“, Contro canto, Međunarodnoj tribini kompozitora, Festivalu harfe, Festivalu flaute itd.. Osnivač je trija „Donne di Belgrado“(sa Anetom Ilić i Natalijom Mladenović), trija „Singidunum“(sa Ksenijom Milošević i Dejanom Subotićem), dua „Diverso“(sa Goranom Kostićem), dua „Floral“(sa Milenom Stanišić), dua „Flutympanon“(sa Birgit Stolzenburg de Biasio).Svirala je sa Oliverom Đurđević, Verom Ogrizović, Edinom Karamazovim, Margaret Prajs, A. Adorjan, M. Henkel-Adorjan,Dejanom Gavrićem,Sandrom Vučenović,Mirjanom Rajić,Ljiljanom Borotom,Dunjom Kalamir, Dušanom Bogdanovićem, itd. Kao solista je nastupala  sa Beogradskom filharmonijom, Gudačima Svetog Đorđa i Gudačkim orkestrom „Dušan Skovran“.

Bila je solo flautistkinja Orkestra Opere Narodnog pozorišta, a od 2002. je solo flautistkinja Beogradske filharmonije. Od 2003., kada je izabrana za svetskog promotera, svira na Perl flauti. Ostvarila je mnogobrojne trajne snimke za Radio i TV, objavila tri kompakt diska i mnogi kompozitori su joj posvetili svoja dela.

Nemanja Stanković – biografija
Nemanja Stanković rođen je u Kragujevcu, gde je kao Učenik generacije završio srednju muzičku školu u klasi Bože Saramandića. Diplomirao je 2009. godine na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi Sandre Belić, kao Student godine. Na Bečkom konzervatorijumu studirao je u klasi Natalije Gutman, i 2013. sa najvišim pohvalama stekao diplomu mastera umetnosti. Postdiplomske studije pohađao je na Univerzitetu Mozarteum u Salcburgu kod Enrika Broncija, kao i u Firenci (Scuola di Musica di Fiesole) u klasi Natalije Gutman i Elizabet Vilson. Marta 2015. odbranio je svoju doktorsku disertaciju na FMU u Beogradu i tako postao najmlađi srpski doktor umetnosti.

Od marta 2011. godine, Nemanja Stanković je solo violončelista Beogradske filharmonije, a od septembra 2016. nastupa i kao solo violončelista kamernog orkestra „Gudači sv. Đorđa“.

Stanković je imao solističke nastupe sa Beogradskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrom RTS-a, orkestrom „Camerata Serbica“, Italijanskim omladinskim orkestrom OGI, Češkim virtuozima, BGO Dušan Skovran, Bitoljskim kamernim orkestrom, Filharmonijskim orkestrom FMU Beograd, Kristianstad symfoniker, Norbal… Kao solista, sarađivao je sa dirigentima Rafaelom Pajareom, Fabrisom Bolonom, Bojanom Suđićem, Noamom Zurom, Denisom Šapovalovim, Le Fi Fijem, Nikolom Paškovskim, Biljanom Radovanović…
Sarađivao je u kamernim ansamblima sa umetnicima Jurijem Revičem, Janom Foglerom, Nemanjom Radulovićem, Sandrom Belić, Ester Hafner, Tijanom Milošević, Stankom Madićem, Ognjenom Popovićem, sa češkim gudačkim kvartetom „Epoque“, sa trijom „Pokret“. Nastupao je i kao član „Balkanskog gudačkog kvarteta“, gudačkog kvarteta “Strings Attached”, klavirskog trija „ArtLink“, Gudačkog seksteta Beogradske Filharmonije…
Stanković je svirao kao član mnogih uglednih orkestara: IMOGEN (kamerni ansambl Internacionalnog Maler orkestra), „Double Sens“, Camerata Serbica, EUYO (Omladinskog orkestra Evropske Unije), orkestra Muzičke omladine Skoplja, Kragujevačkog orkestra, YMISO (Internacionalnog simfonijskog orkestra mladih muzičara), kamernog orkestra Sinfonijeta,  Simfonijskog orkestra RTS…

Nemanja Stanković je bio nagrađivan kao finalista brojnih takmičenja i konkursa, poput Internacionalnog takmičenja violončelista u Licenu (Austrija, 2012 – prva nagrada), Međunarodnog takmičenja muzičke omladine (Beograd, 2010 – prva nagrada publike), Johanes Brams (Austrija, 2011 – finale), Fidelio specijal (Beč, 2012), Antonio Janigro (Hrvatska, 2004 – treća nagrada), Petar Konjović (2007 – prva i specijalna nagrada), Internacionalnog takmičenja studenata u Sarajevu (2008 – prva i specijalna nagrada), Republičkih takmičenja u Beogradu (2005, 2004, 2002, 2000 – prve i specijalne nagrade)… Godine 2007. je od strane umetničke asocijacije ArtLink proglašen za najperspektivnijeg mladog umetnika Srbije. Ovo priznanje obezbedilo mu je izdavanje prvog kompakt diska sa delima Paganinija, Dvoržaka, Davidova, Hajdna i Čajkovskog.

Imao je zapažene nastupe na međunarodnim festivalima: BEMUS, Alpen Classica, Note di Primavera (Italija), Mlade zvezde današnjice (Švedska), Beogradski Čelo fest, Klasik fest, BUNT, KotorArt, Dani muzike (Crna Gora)… Učestvovao je na Koncertima za život i mir održanim u Italiji i Izraelu (decembar 2010), pod pokroviteljstvom Ministarstva omladine Republike Italije. Takođe je svirao u Palati invalida (u Katedrali Luja IX, kao i u Velikom salonu) u Parizu, u Staklenoj sali Muzikferajna i Koncerthausu u Beču, kao i u Koncerthausu u Berlinu…

Pohađao je majstorske kurseve kod renomiranih umetnika kao što su Ralf Kiršbaum, Miša Majski, Jens Peter Majnc, Dejvid Strejndž, Danijel Vajs, Ksenija Janković, Monika Leskovar, Jan Fogler, Mišel Štros, Aleksander Bejli, Ivan Kučer, Aleksander Gebert…

Trenutno svira na instrumentu Karlosa Robertsa iz Kremone (2012), zahvaljujući projektu „Trampolino“ umetničke asocijacije „Amici da Fiesole“.
Ostvario je trajne audio snimke za RTS, ORF, RAI.
Od februara 2017. godine, Nemanja Stanković radi kao docent na Fakultetu umetnosti u Nišu gde predaje violončelo.
„Intenzivno, suptilno, nadahnuto…“ (Novosadski Dnevnik)
„Može se reći da je Stanković pokazao i da je moguće približiti se idealnoj interpretaciji…“ (Kulturni krugovi, Radio Beograd 2)
„Nemanja Radulović i Nemanja Stanković fascinirali su publiku virtuoznošću koja će se dugo pamtiti.“ (Blic)